گروهی از پژوهشگران اسپانیایی در بررسی جدید خود نشان دادهاند که آزمایش مدفوع ممکن است به تشخیص زودهنگام سرطان پانکراس کمک کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از بیبیسی، پژوهشگران اسپانیایی باور دارند که آزمایش مدفوع ممکن است راه مفیدی برای کمک به پزشکان در تشخیص زودهنگام سرطان پانکراس باشد.
آنها این مفهوم را در پژوهشی با ۱۳۶ داوطلب آزمایش کردهاند. این پژوهش نشان میدهد که تغییرات قابل تشخیص مربوط به روده میتوانند یک علامت هشدار دهنده مبنی بر وجود تومور باشند.
سرطان پانکراس اغلب در مراحل ابتدایی، علائمی ایجاد نمیکند. این بدان معناست که سرطان پانکراس معمولا زمانی شناسایی میشود که پیشروی کرده و درمان آن دشوارتر است.
سرطان پانکراس هنگام پیشروی ممکن است علائمی مانند سوء هاضمه، تغییر در عادت روده و مقداری درد شکم یا کمر را ایجاد کند. برخی از افراد پیش از تشخیص سرطان، چندین بار به پزشک عمومی خود مراجعه میکنند.
در حال حاضر، از هر ۲۰ نفر مبتلا به شایعترین نوع سرطان پانکراس موسوم به “آدنوکارسینوم مجرای پانکراس”(pancreatic ductal adenocarcinoma)، کمتر از یک نفر میتواند به مدت پنج سال یا بیشتر زنده بماند. تشخیص زودهنگام میتواند شانس زنده ماندن را بهبود ببخشد.
پژوهشگران، بیماران را از دو بیمارستان انتخاب کردند که یکی از آنها در مادرید و دیگری در بارسلونا واقع شدهاند. فقط برخی از بیماران به آدنوکارسینوم مجرای پانکراس مبتلا بودند. بقیه افراد به عنوان گروه کنترلشده برای مقایسه انتخاب شدند.
پژوهشگران، نمونههای بزاق و مدفوع داوطلبان را جمعآوری و تجزیه و تحلیل کردند تا ببینند که آیا تفاوت قابل تشخیصی بین گروهها وجود دارد یا خیر.
نمونههای مدفوع، تفاوتی را نشان دادند که به گفته پژوهشگران میتواند به تشخیص سرطان پانکراس کمک کند. این یک الگوی متمایز یا مشخصات ژنومی باکتریهای روده، قارچها و سایر میکروبها بود.
به گفته پژوهشگران، این الگو توانست بیماران مبتلا به سرطان پانکراس را صرف نظر از اینکه تا چه اندازه پیشرفت کرده بود، شناسایی کند. این امر نشان میدهد که مشخصه میکروبیوم در ابتدا ظاهر میشود و میکروبیوم مدفوع ممکن است بیماری را در مراحل ابتدایی آن نشان دهد.
این گروه پژوهشی، بررسی بیشتری را توصیه میکنند و برخی از آنها در حال حاضر در حال انجام دادن بررسیهای بیشتر هستند.
پژوهشگران آلمانی، این یافتهها را در تعداد کمی از بیماران تأیید کردهاند و این آزمایش در ژاپن نیز در حال بررسی است.
این پژوهش، در مجله “Gut” به چاپ رسید.