یکی از تحقیقات جالب مربوط به بوهای مرتبط با سرطان است که بینی انسان لزوماً نمی تواند آنها را تشخیص دهد. محققان به امید استفاده از استعدادهای بویایی برتر به دنبال سگها هستند.

آنچه تحقیقات می گوید: در تحقیقی در سال ۲۰۰۸  محققان به سگ  ها آموختند که بین انواع و درجه تومورهای تخمدان در مقابل نمونه های سالم تفاوت قائل شوند. در آزمایش های کنترل شده  نویسندگان مطالعه دریافتند که سگهای آموزش دیده آنها در تشخیص سرطان تخمدان بسیار قابل اعتماد هستند.

با این حال آنها فکر نمی کردند که از سگ ها در عمل بالینی استفاده شود. آنها خاطرنشان کردند که تأثیرات گوناگونی می تواند در کار تداخل ایجاد کند و بر دقت تأثیر بگذارد.

مطالعه ای در سال ۲۰۱۰ با استفاده از سگ  ها نشان داد که سرطان بوی خاصی دارد. علت بوی  آن مشخص نیست اما ممکن است با پلی آمین ها ارتباط داشته باشد. پلی آمین ها مولکول هایی هستند که با رشد تکثیر و تمایز سلولی مرتبط هستند سرطان سطح پلی آمین را بالا می برد و بوی متفاوتی دارد.

محققان در این مطالعه همچنین دریافتند که مواد شیمیایی مخصوص سرطان ممکن است در سراسر بدن گردش کنند. آنها امیدوارند از این دانش برای شناخت زودهنگام سرطان روده بزرگ استفاده کنند.

با استفاده از بینی الکترونیکی محققان موفق به تشخیص سرطان پروستات از طریق پروفایل های چاپ بوی ادرار شدند.

این مطالعات و سایر مطالعات مشابه زمینه امیدوارکننده ای برای تحقیقات سرطان است. هرچند هنوز در ابتدای راه است. در حال حاضر رایحه یک ابزار غربالگری قابل اعتماد برای سرطان نیست.

آیا مردم می توانند بوی برخی از انواع سرطان را حس کنند؟

مردم قادر به بوییدن سرطان نیستند اما شما می توانید برخی علائم مرتبط با سرطان را حس کنید.

یک مثال می تواند تومور زخمی باشد. تومورهای زخمی نادر هستند. اگر یکی از آنها را دارید  احتمالاً بوی نامطبوعی دارد. این بو می تواند ناشی از بافت مرده یا نکروزه یا باکتری های داخل زخم باشد.

اگر بوی بد ناشی از تومور زخم دار احساس می کنید به پزشک خود مراجعه کنید. یک دوره آنتی بیوتیک ممکن است بتواند آن را برطرف کند. ممکن است همچنین  مجبور شوند بافت مرده را از ناحیه خارج کنند. تمیز نگه داشتن منطقه تا حد امکان بسیار مهم است  و اما مرطوب نباشد.

آیا درمان سرطان می تواند بو ایجاد کند؟

سگها ممکن است بوهای خاصی را که با سرطان ارتباط دارند تشخیص دهند اما انسانها نیز می توانند برخی از بوها را تشخیص دهند. معمولاً این بوها کمتر با سرطان ارتباط دارند و بیشتر با درمان سرطان ارتباط دارند.

ویروس-کرونا-و-تاثیر-آن-در-کاهش-حس-بویایی

داروهای شیمی درمانی قوی می توانند بوی قوی یا نامطبوع به ادرار بدهند. اگر بدن شما دچار کم آبی شده باشد ممکن است بدتر باشد. بوی بد و ادرار تیره رنگ می تواند به معنی عفونت مجاری ادراری (UTI) باشد.

یکی دیگر از عوارض شیمی درمانی خشکی دهان است داروهای شیمی درمانی قوی می توانند باعث تغییراتی در سلول های لثه، زبان و قسمت داخلی گونه های شما شوند. این می تواند باعث زخم های دهان، خونریزی لثه و تحریک زبان شود. همه این موارد می تواند منجر به بوی بد دهان شود.

همچنین ممکن است از حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی دهان بوی بد بگیرد.

چگونه بوی ناشی از درمان سرطان را کنترل کنیم:

اگر فکر می کنید درمان سرطان شما باعث بوی نامطبوع شما شده است می توانید موارد زیر را امتحان کنید:

میوه  و سبزیجات  بخورید تا به سم زدایی سیستم  بدنی شما کمک کند. فیبر همچنین به منظم ماندن حرکات روده کمک می کند.

مقدار زیادی آب بنوشید تا رنگ ادرار شما روشن باشد. هیدراتاسیون بوی قوی را هنگام ادرار کردن به حداقل می رساند ، به هضم غذا کمک می کند و مایعات را پس از تعریق خارج  می کند.

اگر عفونت ادراری دارید پزشک احتمالاً آنتی بیوتیک تجویز می کند. آنها را طبق دستور مصرف کنید.

بر اساس میزان ورزش مطلوبی که  پزشک اجازه داده است:  

ورزش کنید: یک تمرین خوب که عرق تولید می کند یکی از راه های خروج سموم از بدن شما است.

حمام کنید: این می تواند بدن شما را از شر عرق و بوی های دارویی خلاص کرده و به شما احساس شادابی و تمیزی بدهد.

ملحفه ها و پتوهای خود را مرتبا عوض کنید: آنها می توانند از تعریق، لوسیون ها و داروها بوی بدی بگیرند.

مراقب بهداشت دهان در حین شیمی درمانی باشید: تا از بوی بد دهان جلوگیری شود مسواک زدن و نخ کشیدن منظم بسیار مهم است اما در صورت خونریزی لثه ها از نخ دندان استفاده کنید.

در صورت استفراغ مکرر به پزشک خود اطلاع دهید: تجویز داروهای ضد تهوع ممکن است بتواند استفراغ را کاهش داده یا از بین ببرد که باعث بوی بد دهان می شود.

نتیجه نهایی:

داروهای شیمی درمانی بو دارند. برخی از آنها بوی قوی تری نسبت به بقیه  دارند. ممکن است به نظر برسد که این بو همراه شما هست زیرا حس بویایی شما بیش از حد معمول حساس است سایر افراد ممکن است از بوی آن مطلع نباشند.

برخی از داروهای شیمی درمانی می توانند حس بویایی شما را تغییر دهند. رایحه های خاصی که قبلاً از آنها لذت می بردید مانند غذاهای مورد علاقه ممکن است اکنون کاملاً قابل تحمل نباشند. این ممکن است بر اشتهای شما تأثیر بگذارد و منجر به کاهش وزن شود. حس بویایی شما باید ظرف یک یا دو ماه پس از آخرین شیمی درمانی شما به حالت عادی خود بازگردد.

درنگ نکنید و در مورد نگرانی های خود با تیم انکولوژی خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند داروها یا تغییر شیوه زندگی را برای کمک به شما در احساس آرامش بیشتر و از بین بردن هرگونه ناراحتی توصیه کنند.

بوهای ناشی از شیمی درمانی معمولاً بعد از آخرین درمان شما برطرف می شود.