مدفوع این رنگی از علائم سرطان معده است

سرطان معده معمولاً در سلول های تولید کننده مخاطی که معده را تشکیل می دهند، آغاز می شود و این نوع سرطان آدنوکارسینوما نامیده می شود.در دهه های گذشته، میزان سرطان در بخش اصلی معده در سراسر جهان کاهش یافته است.

در طول مدت مشابه, سرطان در قسمت بالای معده (کاردیا) که انتهای پایینی لوله بلعیدن را تشکیل می دهد (مری) بسیار رایج شده است. این ناحیه شکم، نقطه اتصال دستگاه گوارش نامیده می شود. 

انواع مختلفی از سرطان معده وجود دارد، که عبارتند از:

آدنوکارسینوم معده که در سلول های درونی ترین لایه معده رشد می کند. بیشتر سرطان های معده به عنوان آدنوکارسینوم معده طبقه بندی می شوند. 

لنفوم سرطان، بافت سیستم ایمنی است که ممکن است در هر جایی بافت های لنفاوی از جمله معده یافت شود. لنفوم در معده تقریباً نادر هستند و تنها حدود 4 درصد از کل سرطان های معده را تشکیل می دهند. 

تومورهای استرومایی دستگاه گوارش، یا GISTs، نوع نادری از سرطان معده هستند که در سلول ویژه ای که در آستر معده به نام سلول های میانی کاجال نامیده می شود شکل می گیرد (ICCs). در زیر میکروسکوپ، سلول های GIST شبیه به سلول های عصبی یا ماهیپه ای هستند. این تومورها ممکن است در طول مسیر گوارشی گسترش یابند، اما حدود 60 تا 70 درصد در معده رخ می دهند. 

تومورهای کارسینوئید معمولاً در سلول های تولید هورمونی رشد می کنند.این تومورها معمولاً به اندام های مختلف سرایت نمی کنند و تنها حدود 3 درصد از سرطان های معده را تشکیل می دهند.

تومور کارسینوئید در سه نوع وجود دارد:

سلول های کارسینوئیدها نوع I و II ECL ، که به ندرت به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد و ممکن است علائمی نیز نداشته باشد.آن ها اغلب در طی آندوسکوپی برای یک مساله سلامتی دیگر مانند برگشت اسید ،تشخیص داده می شوند. 

کارسینوئید نوع سوم ECL بیشتر تهاجمی هستند. ترشح زیادی هورمون در تومورها ممکن است منجر به شرایطی به نام سندروم کارسینوئید شود که با ترشحات، درد شکمی، اسهال، انقباض لوله های تنفسی در ریه ها و در برخی موارد، مشکلات قلبی مانند اختلال عملکرد دریچه مشخص می شود.

سندرم کارسینوئید نشانه ای است که ممکن است نیاز به درمان تهاجمی داشته باشد.مراحل متعددی از سرطان معده وجود دارد. هرچه سن بالاتر باشد، سرطان بیشتر می شود و احتمال زنده ماندن کمتر است. 

بر خلاف برخی از سرطان های دیگر، سرطان معده به گره لنفاوی مجاور نیز منتقل می شود.

این موارد عبارتند از:

مرحله 0:

سلولهای پیش سرطانی بسیار غیرطبیعی در مخاط موجود هستند، اما به لایه های دیگر معده یا گره های لنفاوی مجاور گسترش نمی یابند. 

مرحله IA

سرطان به یکی از لایه های بعدی شکم مانند زیر مخاطی منتقل می شود، اما در اطراف غدد لنفاوی نیست. 

مرحله IB

سرطان به یکی از لایه های بعدی معده و درون یک یا دو یا دو گره لنف منتقل می شود. 

مرحله IIA

سرطان به یک لایه حتی عمیق تر منتقل شده است و ممکن است به یک یا دو گره لنف سرایت کند.اگر تومور به اندازه کافی رشد کرده باشد، لازم نیست که به عنوان مرحله سرطان IIA شناخته شود. 

مرحله IIB

تومور لزوماً تا عمق مرحله IIA از سرطان معده شیوع پیدا نمی کند بلکه به تعداد بیشتری از غدد لنفاوی که برخی اوقات تا 15 عدد می رسد، گسترش می یابد. 

مرحله IIIA

در این مرحله، سرطان به لایه عمیق تر و تا 15 لنفاوی گسترش می یابد و یا شروع به رشد تا دیواره معده می کند و به گره های لنفاوی کمتری گسترش می یابد. همچنین شروع به انتقال به اندام دیگر بدن می کند. 

مرحله IIIB

سرطان تا عمق مرحله IIIA از سرطان معده رشد نکرده است، اما بیش از 16 غدد لنفاوی را درگیر می کند و به اندام های مقابل انتقال پیدا کرده است. 

مرحله IIIC

سرطان در بیشتر لایه های معده رشد کرده و در بیش از 16 گره لنفاوی پخش شده است و یا به اندام های و ساختارهای مجاور و تا 15 غدد لنفاوی رسیده است.

در حالی که این یک فهرست جامع از معیارهای مورد استفاده برای طبقه بندی سرطان های معده نیست, اما ایده ای از این که چگونه متخصص تومور شناسی، رشد یک تومور را درجه بندی خواهد کرد را ارائه می دهد.

نشانه های اولیه سرطان معده:

نشانه های اولیه سرطان معده ممکن است شامل این موارد باشد: 

احساس سیر بودن:

بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان معده بعد از خوردن غذاهای کم, احساس ” پری ” در بالای شکمشان را تجربه می کنند. 

سوزش سردل:

سوهاضمه, سوزش معده و یا علائمی نظیر زخم معده ممکن است نشانه هایی از تومور معده باشد. 

تهوع و استفراغ:

برخی از بیماران مبتلا به سرطان معده علائمی دارند که شامل تهوع و استفراغ است.گاهی, استفراغ حاوی خون است. 

سایر علایم شایع سرطان ممکن است شامل این موارد نیز باشد:

کاهش وزن غیرقابل توضیح و ناگهانی:

فقدان اشتها یا کاهش وزن غیرقابل توضیح نشانه رایج سرطان است. 

درد شکم:

درد شکم و یا درد بالای ناف می تواند نشانه تومور معده باشد. همچنین ورم یا ایجاد مایعات در شکم نیز ممکن است ناشی از سرطان معده باشد. 

افرادی که دچار سو هاضمه هستند و حداقل یکی از موارد زیر را در سابقه پزشکی خود دارند, باید فورا به پزشک مراجعه کنند:

یک فامیل نزدیک که سرطان معده داشته است

دیستپلازی مری بارت،

مجموعه غیر طبیعی از گوارشی پیش سرطانی

التهاب لایه معده

کم خونی مزمن

معده جذب ویتامین B12 را به درستی انجام نمی دهد

علائم سرطان معده پیشرفته:

هنگامی که سرطان معده پیشرفته تر می شود، علائم و نشانه های زیر به طور چشمگیری ظاهر می شود:

– ایجاد مایع در معده، که ممکن است موجب باد کردن معده شود، 

-مدفوع سیاه که شامل خون است. 

– خستگی 

-وجود خون در مدفوع 

– کم خونی (کاهش تعداد گلبول های قرمز خون که می تواند باعث خستگی و بد نفس کشیدن شما شود) –زرد شدن پوست و سفیدی چشم (یرقان) 

درکل، سرطان با یک جهش در DNA سلول رخ می دهد. جهش باعث رشد و تقسیم سلولی بیش از حد نرمال می شود. سلول های سرطانی جمع شده یک تومور را تشکیل می دهند که می تواند به اندام های مجاور حمله کند. و سلول های سرطانی می توانند از تومور جدا شوند تا در سراسر بدن پخش شوند. 

سرطان متصل به دستگاه گوارش به علت بیماری ریفلاکس گوارشی (GERD) است و کمتر به چاقی و سیگار کشیدن مرتبط است. GERD یک بیماری ناشی از بازگشت مکرر اسید معده به مری می باشد.

یک همبستگی قوی بین رژیم غذایی دودی و نمک زده و سرطان معده وجود دارد. همانطور که استفاده از یخچال برای نگهداری غذا در سراسر دنیا افزایش یافته است، میزان سرطان معده کاهش یافته است. 

چه عوامل موجب ابتلا به سرطان معده می شوند؟

مصرف طولانی مدت غذاهای سرخ شده و نمک سود شده

غذای الوده به باکتری به خصوص مصرف طولانی مدت غذاهای آماده

عفونت بانوعی باکتری با نام هلیکوباکترپیلوری 

 کاهش اسیدیته معده 

 جراحی معده در گذشته 

 تماسهای طولانی با داروهایی که ترشح اسید معده را می کاهند(H2 بلوگرها)

 زخم های معده وبرخی پولیپها( پولیپهایی که استعداد بدخیمی دارند)

 در افراد دارای گروه خونی A نسبت به گروه خونی O، میزان بروز سرطان معده بیشتر است 

همچنین مطالعات، عوامل خطرزای زیر را برای سرطان معده یافته اند:

بسیاری از اشخاص مبتلا به این بیماری 72 سال یا بیش تر از آن سن دارند.در مردها بیش تر از زن ها احتمال ابتلا به سرطان معده وجود دارد.

سرطان معده در آسیایی ها، جزیره نشین های اقیانوس آرام، اسپانیایی ها و آمریکایی های آفریقایی تبار شایع تر از آمریکایی های سفیدپوست غیراسپانیایی است.

مطالعات نشان می دهد افرادی که رژیم غذاییشان پر از غذاهای دودی، شور یا ترشی  باشد، ممکن است در معرض خطر مضاعف ابتلا به سرطان معده باشند. از سوی دیگر خوردن میوه و سبزی های تازه محافظی در برابر این بیماری است.

کم خونی «پرنیسیوز» (بیماری خونی ای که بر معده اثر می گذارد)

عوامل خطر ریسک مرتبط با سرطان معده ، عبارتند از: 

شرایط پزشکی خاص:

این موارد عبارتند ازاسووزافاگیت، بیماری رفلکس معده (GERD)، زخم معده پپتیک، مری بارت ، گاستریت مزمن و پولیپ معده. 

سیگار کشیدن:

طبق آنچه پیش از این هم در بخش سلامت نمناک گفته ایم سیگاری ها دو برابر خطر ابتلا به سرطان معده را در مقایسه با غیر سیگاری ها دارند. 

هلیکوباکتر پیلوری:

این باکتری برای بسیاری از مردم بی ضرر است. با این حال، می تواند باعث عفونت و زخم معده در برخی از افراد شود. 

زخم مزمن نوعی خطر در سابقه خانوادگی باشد:

داشتن خویشاوند نزدیک که دارای سرطان معده است، می تواند این خطر را افزایش دهد. 

مصرف غذاهایی که شامل قارچ آفلاتوکسین هستند:

این می تواند در روغن های گیاهی خام، لوبیای کاکائو، آجیل درخت، زمین های زمستانه، انجیر و سایر غذاهای خشک و ادویه جات ترش باشد. 

رژیم غذایی:

افرادی که به طور منظم ماهی شور، غذاهای شور، گوشت دودی، گوشت دودی و سبزیجات ترش را مصرف می کنند، ریسک بالاتری در ابتلا به سرطان معده دارند. 

سن:

خطر گسترش سرطان معده به طور قابل توجهی پس از 55 سالگی افزایش می یابد. 

مردان دو برابر خطر ابتلا به سرطان معده را در مقایسه با زنان دارند. 

سرطان های قبلی یا موجود:

افرادی که مبتلا به سرطان مری یا لنفوم هودگکینس هستند، احتمال بیشتری دارد که سرطان معده را گسترش دهند. مردانی که مبتلا به سرطان پروستات، مثانه، یا بیضه هستند یا بودند در معرض خطر بالاتری قرار دارند، همانطور که خانم ها با سابقه سرطان رحم، تخمدان و یا پستان این مشکل را دارند. 

برخی از روش های جراحی:

جراحی بر روی شکم یا بخشی از بدن که بر معده تاثیر می گذارد، مانند عصب واگوس، می تواند خطر سرطان معده را افزایش می دهد. 

چگونه سرطان معده پخش و در بدن گسترده می شود؟ 

سه روش ابتلا به سرطان معده وجود دارد: 

به طور مستقیم از طریق سیستم لنفاوی از معده به بافت ها و اندام های اطراف مانند پانکراس، روده بزرگ، روده کوچک و پریتوئن (از طریق داخل حفره شکم) گسترش می یابد –

سیستم لنفاوی یک سری از غدد است گره هاست) در سراسر بدن شما وجود دارد و شبیه به سیستم گردش خون است.

این غدد باعث تولید سلول های اختصاصی مورد نیاز سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت از طریق خون می شوند، که می تواند موجب گسترش سرطان از معده به سایر قسمت های بدن شود، شایع ترین سرطان معده است که به قسمت دیگری از بدن گسترش می یابد و سرطان متاستاتیک معده نام دارد. 

کاهش ریسک شما همیشه ممکن است برای جلوگیری از سرطان معده وجود داشته باشد، اما شما می توانید به میزان قابل توجهی خطر ابتلا را با مصرف سبزیجات کاهش دهید:

داشتن یک رژیم سالم و متعادل که شامل حداقل 5 وعده میوه و سبزیجات می شود.

اما شما می توانید برای کاهش خطر ابتلا به سرطان نقاط رابط و سرطان معده از طریق ایجاد تغییرات کوچک در زندگی روزمره خود قدم بردارید.

برای مثال، سعی کنید:

ورزش کنید.

ورزش منظم با کاهش خطر سرطان معده همراه است. سعی کنید فعالیت فیزیکی خود را در بیشتر روزهای هفته جا دهید.

ورزش مداوم

راه های مقابله با سرطان معده 

میوه ها و سبزیجات بیشتری بخورید.

سعی کنید هر روز میوه ها و سبزیجات زیادی را وارد رژیم غذایی خود کنید. انواع وسیعی از میوه ها و سبزیجات رنگارنگ را انتخاب کنید. 

مقدار غذاهای شور و دودی را که می خورید کم کنید.

با محدود کردن این غذاها از معده خود محافظت کنید. 

سیگار کشیدن را ترک کنید.

اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید. اگر شما سیگار نمی کشید، آن را شروع نکنید. سیگار کشیدن ریسک ابتلا به سرطان معده و نیز بسیاری از انواع سرطان ها را افزایش می دهد. ترک سیگار می تواند بسیار مشکل باشد، پس از پزشک خود بخواهید که کمکتان کند. 

جنسیت:

می توانید برای بررسی علائم سرطان معده, آندوسکوپی دوره ای آزمایشاتی بدهید. 

آیا می توان از سرطان معده جلوگیری کرد؟ 

کارشناسان دقیقاً نمی دانند چه چیزی موجب سرطان معده می شود و هیچ واکسن علیه آن وجود ندارد. بنابراین هیچ راهی برای جلوگیری از آن وجود ندارد. 

تعیین وسعت (مرحله) سرطان گوارشی و معده:

تعیین مرحله سرطان معده به پزشک شما کمک می کند تا تصمیم بگیرد کدام درمان ها برای شما بهتر است.

این مطالعه نشان داد که برای تشخیص سرطان دستگاه گوارش و سرطان معده باید از یک دوربین بسیار کوچک استفاده شود.

آندوسکوپی فوقانی

یک لوله باریک که حاوی یک دوربین کوچک است و از گلو و شکم شما عبور می کند.پزشکتان می تواند به دنبال نشانه هایی از سرطان باشد. اگر قسمت های مشکوکی پیدا شود, می توان تکه ای از بافت را برای آنالیز (بیوپسی) جمع آوری کرد. 

تست های تصویربرداری

آزمایش های تصویربرداری که برای بررسی سرطان معده مورد استفاده قرار می گیرند، شامل سی تی اسکن رایانه ای (ct) و یک نوع خاص از تست اشعه ایکس ری است. 

سایر آزمایش ها می تواند بسته به موقعیت شما مورد استفاده قرار گیرند. 

درمان های سرطان معده:

درمان سرطان معده به عوامل متعددی از جمله شدت سرطان و سلامت کلی فرد بستگی دارد. 

درمان شامل :

جراحی

شیمی درمانی

پرتودرمانی

داروها 

مشارکت در کارآزمایی های بالینی  

جراحی سرطان معده:

هدف جراح، برداشتن سرطان معده از بدن و همچنین حاشیه بافت سالم است. این برای اطمینان از اینکه هیچ سلول سرطانی باقی نمانده است, ضروری است. 

مثال هایی از این موارد عبارتند از:برداشتن تومورهای داخل معده از سرطان در مراحل اولیه:جراح از آندوسکوپی برای حذف تومورهای بسیار کوچک که به آستر داخلی معده محدود هستند استفاده می کند. این برش مخاطی آندوسکوپی نامیده می شود. 

گاسترکتومی زیرین:بخشی از معده به وسیله جراحی برداشته می شود. 

گاسترکتومی کل:کل معده برداشته می شود. 

جراحی های شکم روندهای مهمی هستند و ممکن است نیازمند زمان ریکاوری طولانی مدت باشند.افراد ممکن است هفته ها پس از عمل در بیمارستان بمانند.این امر پس از چند هفته بهبود در خانه دنبال خواهد شد. 

پرتو درمانی سرطان معده:

پرتو درمانی برای هدف قرار دادن و کشتن سلول های سرطانی استفاده می شود.

این نوع درمان معمولاً برای درمان سرطان معده به دلیل خطر آسیب رساندن به سایر اندام های مجاور استفاده نمی شود. با این حال, اگر سرطان پیشرفته باشد یا منجر به علایم جدی مانند خونریزی یا درد شدید شود, پرتودرمانی یک گزینه ای است. که در اولویت قرار خواهد گرفت. 

تابش کمکی سرطان معده:

تابش کمکی درمانی است که پس از جراحی مورد استفاده قرار می گیرد.هدف از این کار کشتن هر گونه سلول های سرطانی باقی مانده در اطراف معده است.افراد ممکن است سو هاضمه، تهوع، استفراغ و اسهال را در نتیجه پرتو درمانی تجربه کنند. 

شیمی درمانی سرطان معده:

یک درمان تخصصی است که از داروهایی برای توقف سلول های سرطانی از رشد سریع از تقسیم و ضرب استفاده می کند.

این داروها به عنوان داروهای سیتوتوکسیک شناخته می شوند. این دارو در سراسر بدن بیمار حرکت می کند و به سلول های سرطانی در محل اولیه سرطان و سایر مناطق دیگر سرایت می کند. 

شیمی درمانی نائواجووانت:

شیمی درمانی نائواجووانت را قبل از جراحی انجام می دهند، تا تومور را کوچک کنند تا به راحتی از بدن جدا شود. 

شیمی درمانی با کمکی:

شیمی درمانی کمکی پس از عمل جراحی برای از بین بردن هر گونه سلول های سرطانی که ممکن است مانده باشد، انجام می شود. بخش سلامت نمناک اشاره کرده است که شیمی درمانی ممکن است عامل درمان ترجیحی برای انواع خاصی از سرطان معده، از جمله تومورهای استرومایی دستگاه گوارش و معده لنفوم باشد. 

داروهای هدفمند سرطان معده:

داروهای هدفمند شامل ساتنت (سانیتینیب) و گلیوک (ایماتینیب) هستند که به انواع ویژه ای از ناهنجاری هایی در سلول های سرطانی برای افراد مبتلا به تومورهای استرومایی دستگاه گوارش حمله می کنند. 

آزمایشات بالینی سرطان معده:

این روش ها درمان های تجربی هستند که ممکن است داروهای جدید را امتحان کرده و یا از درمان های موجود در روش های جدید استفاده کنند.

بیماران ممکن است بخواهند در برخی از درمان های جدید شرکت کنند.مهم است به یاد داشته باشید که آزمایش ها بالینی تجربی هستند و به هیچ وجه تضمینی برای درمان سرطان معده وجود ندارد. 

بیماران باید این گزینه را به دقت با پزشکان و خانواده خود مورد بحث قرار دهند و به خاطر داشته باشند که این درمان ها ناشناخته های زیادی دارند، به عنوان مثال، محققان ممکن است مطمئن نباشند که بیماران ممکن است چه اثرات جانبی داشته باشند.

رژیم غذایی بعد از عمل جراحی سرطان معده:

اگر جراحی کردید که بخشی از معده خود را حذف کنید (گاسترکتومی جزئی)، شما تنها قادر خواهید بود مقادیر کمی از غذا را مدتی بعد از جراحی خود بخورید. همانطور که بخش سلامت نمناک در بحث بررسی علائم سرطان معده توضیح می دهد این اتفاق، به این دلیل است که معده شما قادر نخواهد بود تا مانند قبل از جراحی غذاها را نگه دارد و باید با ظرفیت جدید شکم خود سازگار شوید. شما باید به تدریج میزان غذا را افزایش دهید، چون معده شما شروع به منبسط شدن می کند. 

اگر جراحی کردید و تمام معده را برداشتید، ممکن است برای اینکه بتوانید به طور طبیعی غذا بخورید، کمی زمان ببرد.

همانند یک گاسترکتومی جزیی، تنها قادر خواهید بود مقدار کمی از مواد غذایی را تا زمانی که بدنتان تنظیم شود، بخورید. شما ممکن است مجبور باشید تغییراتی در انواع غذایی که می خورید، بدهید.

همچنین تیم مراقبتتان قادر خواهد بود به شما در مورد این که چه غذاهایی را در چه زمانی بخورید، مشاوره دهد. 

جراحی کردن برای برداشتن معده به این معنی است که باید تزریق منظم ویتامین ب 12 را انجام دهید. ویتامین ب 12 معمولاً از غذا جذب می شود و برای جلوگیری از شرایطی به نام کم خونی و مشکلات عصبی مورد نیاز است.

کمک آنلاین به رومیکا

ریال